Onze reis door Zuid-Noorwegen 2010
Huis, Groningen (A7), Oldenburg (A28), Bremen (A1), dan A261 richting Flensburg, Hamburg, A7 naar Flensburg, Neumunster, Wikinger campingplatz Gps 54.50088-9.57045 Haddebyer Chaussee 15 24866 Busdorf
De weg via Cloppenburg naar Bremen en Hamburg leek veel korter dan via Groningen. Maar helaas de weg was smal en regelmatig in onderhoud en barstensvol vrachtwagens.
Dus dat schoot niet op. We kregen wel twee keer een fazant te zien. De eerste trippelde de weg over zodat flink geremd moest worden. De tweede vloog sierlijk dwars de weg over.
Voorbij Hamburg werd het rustig op de weg en schakelde ik de Tom-Tom (voortaan TT geheten) in. Voor mijn gevoel moesten we tot vlak voor Flensburg rijden en dan de camping zoeken. Maar de dame van de TT gaf al veel eerder het signaal dat we moesten afslaan. Omdat ik twijfelde of dat wel goed was (eigenwijs volgens Sonja) reden we door richting Flensburg. In het tankstation (49.12 liter à 1,264 /L bij 72833 km) hadden ze nog nooit van Busdorf gehoord. Toen we een politieauto zagen, achtervolgden we deze tot aan het loket van de Mc. Donald. Daar hoorde ik dat Busdorf toch wel 40 km terug lag. Omdat we dat zonde vonden zochten we een andere camping in de gids. In Glückdorf zou er een zijn. Dus de TT ingeschakeld. Toen we het dorp inreden hadden we al twijfels, en een dorpeling verteld ons dat het dorp 3 huizen had en zeker geen camping. Dus het boek er weer bij. Het werd nu Karlsmark / Leck en gelukkig vond TT deze camping wel. Niet groot, rustig en 17 Euro per nacht (plaats 6, pp 4,50 , stroom 2).
Helaas moesten we constateren dat openen van de kraan in de doucheruimte van ons campertje lekkage veroorzaakte. Het matje was al drijfnat. Ook het openzetten van het raam naast de tafel gaf problemen. Want het ging niet meer dicht. Na losschroeven ging het een tijdje later wel, maar dat durfden we niet aan.
Het licht in de douche / toiletruimte werkte ook niet (meer). En het licht boven de tafel werkte alleen nadat er op geklopt of aan gedraaid was. Het lampje boven de koelkast werkt ook niet, maar gelukkig de koeling wel. En de uitzetter van het kastje boven het bed zit los. Plankje boven watertank is stuk. Allemaal zaken voor reparatie na terugkomst.
Dag 2; ca. 400 km
Busdorf, Flensburg (vóór grens voltanken € 1,25/L), grens over Arhus, Aalborg, Hirthals
100 Deense kronen = € 14,30 1 € = 7,00 Kroon
In Hirthals diesel voltanken!! ca. € 1,43 /liter.
Hirthals Camping Kystvejen 6 9850 Hirtshals Gps 9°34'2,9640 57°21'6,5520
's Morgens om 9 uur (km 72890) vertrokken we richting Flensburg om dan verder de autosnelweg naar Hirthals te nemen. Ook hier veel werk aan de weg en steeds grote hoeveelheden lupines, wat een mooi gezicht is. Bij een wegomlegging namen we de verkeerde baan en reden noodgedwongen een stukje om. Langs de snelweg zagen we dat diesel 9.85 en benzine 11.19 Kronen per liter kostte. Vlakbij en in Hirtshals kon TT ons niet verder helpen. Het adres was onbekend en de GPS-coordinaten gaven ook geen oplossing. Gelukkig waren er bordjes die naar de camping wezen. We reden eerst nog naar het kantoor van de Color-Line om te horen dat we vanaf 8 uur konden inchecken en uiterlijk een uur voor vertrek. De camping lag vlak buiten het dorp op een vlak stuk duin. We kregen een plaats aangewezen met uitzicht op zee. Het zoeken naar Deens geld kostte wat zweetdruppels, maar het kwam tevoorschijn. De camping kostte heel wat meer dan de vorige (2x72+30 voor stroom, årsmerke 100+ME/n 10+ekspeditionsge 10). Na aansluiten van elektra klommen we het duin af. Het strand was maar smal en er lagen veel (grote) stenen. Daarna wandelden we naar het haventje. De meeste vissersboten lagen al aan de kant en de enkele die binnenvoer had de vangst al bij de afslag aan wal gebracht. Terug wandelden we via het dorp. Er waren opvallend veel supermarkten. We kochten een bos radijs (goedkoop) en twee flesjes water (duur).Op de camping waren allerlei voorzieningen, waarbij zelfs een plaats om vis schoon te maken, wat ik nog nooit eerder op een camping zag. Op de camping aangekomen (km 73284 dus 384 km gereden).
Dag 3 100 Noorse Kroon= 13,80 € 1€ =7,25 kroon Diesel ± 12,04 NOK = € 1,66/L
Overtocht Hirthals-Kristiansand ± 130 km inschepen ca. 11.00 uur.
Color Line booking reference ...... internet password ....
Vertrek Hirthals 17-06-2010 12:15 Arrival: Kristiansand 17-06-2010 15:30 betaald 173 € .
Inchecken vanaf 8 uur tot uiterlijk 1 uur voor vertrek!
Color Line SuperSpeed, 33500 bruto register ton, 211,3 meter, 1029 passagiers
max. snelheid 27 knopen = 50 km/u. Eén knoop is één zeemijl per uur. Eén zeemijl is gedefinieerd als precies 1852 meter. Een knoop is dus een snelheid van 1,852 km/h.
Kristiansand naar Grimstad (47 km). Bezoek brouwerij Nøgne Ø - Det Kompromissløse Bryggeri
Gamle Rykene Kraftstasjon, Lunde, Grimstad, 4885, tel.+47 37 25 74 00
Grimstad, Søre Herefoss, links de 41 op, na 5,5 km rechts de 406 op, Vegusdal, Evje, richting Gautestad, camping Oddestemmen, ca 5 km N. van Evje aan de weg naar Gautestad.
Om 10.15 uur stonden we in rij 57 voor de boot. De rijen naast ons vulden zich met fietsers, motoren, auto's, campers en vrachtwagens. Om 11.15 gingen de eersten aan boord en wij kregen een plekje helemaal voorin. Precies volgens schema vertrok de boot om 12.15 uur. Langzaam verdween de kust uit zicht en was alleen het grote spoor te zien dat de boot achter zich liet. Wij zaten lekker op een bank aan de achterkant. Na een uurtje ging ik op verkenning uit. Door de lange boot wandelend liep ik langs restaurants, waar soms de mensen op de banken lagen te slapen. Daarna langs de taxfree winkel en vervolgens wilde ik een ander restaurant in om door het raam de voorkant van het schip te zien. Ik werd tegengehouden door het personeel dat er op wees dat een maaltijd verplicht was. Nadat ik uitgelegd had wat mijn bedoeling was, mocht ik verder. Daarna liep ik nog even aan de buitenkant van het schip, maar door de harde koude wind was dat geen pretje. Terug bij Sonja zag ik dat die op een scherm de voetbalwedstrijd Argentinië - Korea volgde (2-1). Omdat we wat trek kregen ging ik uit op hamburgers, maar keerde terug met twee dik belegde broodjes gezond (Chiabatta DK 49 en Bagett fersk smurt DK 49 samen dus € 13,99). In de pauze van de wedstrijd maakten we samen nog dezelfde wandeling. We liepen ook nog door de ruimte waar besproken luxe stoelen stonden. Hier lag praktisch iedereen te slapen. Rond 14.15 u kwam de Noorse kust in zicht. Leuk gezicht en toen we vlakbij waren werden we begeleid door twee mensen op waterscooters. Ze gingen sneller dan onze boot. Om 15.30 lagen we aan de wal en konden al snel van boord. De douane stelde ook niets voor en dus reden we even later op de snelweg naar Grimstad. Al snel maakten we kennis met de tunnels. Van enkele honderden meters tot enkele kilometers lang. Bij de universiteit van Grimstad informeerde ik bij iemand naar de juiste weg. Het bleek dat we nog een stukje verder moesten en dan linksaf de weg moesten oversteken. Toen we bij een fabriek aankwamen waar grote stoomwolken uit een pijp kwamen, dacht ik de brouwerij gevonden te hebben. Maar de mensen in de controlekamer (ik was een elektriciteitscentrale binnengelopen) vertelden me dat de brouwerij aan de andere kant van het water lag. In de brouwerij hoorde ik dat het wat ongelegen kwam, omdat er net een vergadering gepland was. Ik kon nog wel een paar flesjes bier kopen, maar alleen met minder dan 5 % alc. En alleen tot 8 uur. Verder mocht ik net zoveel foto's maken als ik wilde. De brouwer vertelde me dat er wel 24 soorten bier gemaakt werden, en wel tot 15 % alc. toe. Als gist werd die van WhiteLabs gebruikt.
Ook vroeg de brouwer me of ik de brouwerij De Molen kende. Hij moest het wel 3 keer vragen omdat ik hem niet zo goed verstond. Het bleek dat hij er enige tijd stage had gelopen. Daarna reden we richting Evje.
Eerst een wat smalle bochtige weg, waarbij ik steeds hoopte geen tegenliggers te krijgen. Vervolgens een wat bredere, ook bochtige weg. Bossen werden onderbroken door meren, soms aan de linker en dan weer aan de rechterkant van de weg. Op een gegeven moment zat ik achter een vrachtwagen met hout. De lading was zo hoog opgestapeld dat deze soms in de bocht overhelde. Ik bleef er een tijd achter rijden, totdat er ruimte om te passeren was. Vervolgens kregen we nog bijna een aanrijding, omdat een motorrijder die ons tegemoet kwam de bocht wel erg ruim nam. In Evje kon ik na tanken (599.8 km 73433 km, 55.4 L 12,11 NOK/L (=€ 1,51 / L), vragen waar de camping was. Deze was enkele km verder. De receptie was gesloten en er stond dat de gegevens op een formulier gezet konden worden en dan in een envelop samen met het geld in een bus gedaan kon worden (kamperen met camper was 120 NOK).
Van andere campinggasten (er stonden voornamelijk Nederlanders) hoorde ik dat de Nederlandse eigenaar van de camping 's morgens wel aanwezig zou zijn. Na soep met brood, radijs, wortel en tomaat gegeten te hebben, en na de afwas, was het tijd om dit verslag te maken.
Evje, Hornes, de 42 naar Bjørndalen, Sveindal, Kvåle, dan de 43 naar Lyngdal, dan de 39 tot Flekkefjord, dan de 44 naar Ana-Sira
Flekkefjord is een aardig havenstadje. De weg van Flekkefjord naar Ana Sira, gaat steiler omhoog om net voor onze bestemming weer flink te dalen tot op zeeniveau. Direct over de brug ligt de camperplaats waar we overnachten. Het is een mooi plaatsje bij een kleine witte kerk. In een gebouwtje bij het kerkje mogen de camperaars gebruik maken van water en toilet, alles is wat gedateerd maar het ziet er keurig schoon uit.
De volgende morgen betaalden we de camping (120 + 30 voor stroom=€ 20,67) aan de Nederlandse eigenaresse. We kregen een map informatie ter inzage over wat er allemaal in de omgeving te doen was.
We reden een stukje naar het noorden, en omdat we TT opdracht gaven tolwegen te mijden, reden we een stuk over een slechte weg. Maar wel langs een stukje mooie natuur. We liepen door een stukje bos naar het water en konden niet veel verder een mooie stroomversnelling in het riviertje zien. Wat we niet zagen, maar deste beter hoorden was een opgewonden vogeltje.
Via een normale weg reden we nog een stukje verder. Sonja zag op een gegeven moment hoog in een berg een groot gat. Volgens een beschrijving kon je er in een uur naar toe lopen, hoewel de weg erg steil was. We reden eerst nog door een tunnel, die volgens Sonja mooier was dan vorige tunnels. Deze had nog ruwe wanden en de verlichting was minimaal. In het eerstvolgende dorp kochten we flessen water en wat brood (€ 1,60 voor een fles van 1,5 liter en € 0,62 voor een kadetje!).
Dan weer terug. Vlak na de tunnel was een parkeerplaats waarvandaan een pad omhoog liep naar het gat in de berg. We liepen een klein stukje omhoog, maar vanwege de steilte besloten we niet verder te gaan. Omlaag kijkend zagen we dat we toch al flink hoog zaten. Op een informatiebord stond uitgelegd dat de weg, voordat de tunnel klaar was, rond de berg liep. Met een foto van een oud autootje. Daarna reden we richting Flekkefjord. Weer een stuk over de slechte weg. En precies op de plaats waar wij gestopt waren, stond nu een Duitse camper. Het plaatsje Flekkefjord viel wat tegen, mede door de harde wind en het stof. Dus reden we richting Ana-Sira. Een weg met veel (haarspeld)bochten en niet al te breed. Maar gelukkig met weinig tegenliggers.
In Ana-Sira parkeerden we de auto op de parkeerplaats van het kerkje en zagen dat in het bijgebouwtje de toiletten inderdaad gebruikt konden worden. Toch eens aan Marlies vragen van wie ze toestemming hadden gekregen (het blijkt dat ze dit in een Duitse campergids gelezen hadden).
Dag 5 Ana Sira - Preikestolen 154 km
Ana-Sira, Helleren, Hauge (Ruggestein bekijken), Egerstund, kustweg naar Sandnes, dan de 13 naar Lauvvik, de pont naar Oanes, weg 13 doorrijden naar Jørpeland (afslag Preikestolen).
We rijden door de bergen en hebben hier en daar zicht op de zee. Bij Helleren stoppen we voor het bezichtigen van twee oude huisje onder een enorme overhangende rots. De huisjes bij Helleren zijn uit de 17e eeuw en zijn tot 1928 bewoond geweest, nu is het een soort openlucht-museumpje. Net voor de huisjes is een grote parkeerplaats waar 5 campers mogen overnachten. (GPS N 58,32761 E 6,35241). Eenmaal beneden slaan we in Hauge af richting de Ruggestein.
Het is een korte overtocht en door onze 6+ meters betalen we 160 NOK (19,88 € ).
Aan de overzijde gekomen besluiten we door te rijden naar de camping Preikestolen. De camping is niet te missen, er is er maar één aan de weg naar de parkeerplaats onderaan de Preikestolen.
's Morgens om ca. 9 uur vertrokken uit Ana-Sira. De weg gaat meteen steil omhoog, met vele haarspeldbochten. Bij Helleren zien we vanaf de weg al de oude huisjes onder een overhangende rots staan. We kunnen er vlakbij parkeren en zelfs de huisjes van binnen bekijken. Bij één van de huisjes hangt zelfs nog de was buiten. En er staat een vaasje met bloemen op tafel. Waarschijnlijk door een van de bezoekers neergezet.
Volgens de informatieborden staat ergens tegen de helling ook een kunstwerk. Na veel zoeken met de verrekijker zien we het. Iets verder stoppen we in Sokndal. Een klein dorpje waar kennelijk nogal wat artistieke mensen wonen. Op een muurtje van een schuur hangen allemaal vissenstaarten.
Ik vraag de eigenaar of dat voor de sier of om te eten is. Lachend verteld hij dat het voor de sier is en dat de rest van de vissen al opgegeten is. We zagen onderweg in een schuur wel grote opengeklapte vissen hangen te drogen. Dat worden dan stokvissen. Sonja maakt nog een praatje met een oude dame. Het is een droevig verhaal, want de tranen springen in haar ogen. Dan rijden we verder naar de Ruggenstein. Via een smal weggetje, dat op een brug nog smaller lijkt komen we bij een bruggetje dat naar de steen leidt. Het is een rotsblok van enkele tonnen zwaar, maar met flink duwen kunnen we de steen toch in beweging krijgen.
Als we wegrijden hebben we toch nog een tegenligger, maar daar kunnen we gelukkig voor uitwijken.
Dan rijden we tot Lauvik, waar we de pont opgaan. Omdat onze camper nog geen 6 meter is betalen we 83 NOK= € 11,44 (59 voor de camper en 24 voor ons beiden). Er staan heel wat auto's en campers op. Na 10 minuten liggen we stil aan de overkant. Dan rijden we naar de camping Preikestolen.
Bij de receptie kan Nederlands gesproken worden. De camping kost NOK 260 per nacht en NOK 30 extra voor electra (samen € 39,96). We mogen bij vertrek betalen. Bij de ingang kunnen we vuil water lozen en ons toilet leegmaken. Ook kan er schoon water ingenomen worden. Dus laten we de rest van het water van thuis weglopen en vullen de tank met Noors water. We vinden een aardig plekje en sluiten de stroom aan.
Ook kan op deze camping internet bereikt worden. Handig om ongewenste mail te verwijderen en zelf te e-mailen. Als we wat informatie willen hebben zien we dat de wedstrijd Nederland-Japan aan de gang is. We blijven kijken en nemen er twee blikjes Heineken bier bij. Die kosten samen € 13,68 !!
Nederland wint met 1-0. Dan nemen we beide een douche en gaat Sonja wat kleren wassen, die even later aan de waslijn hangen. Met de zon en de harde wind zal het wel snel drogen. Terwijl ik zit te tikken zijn er al weer enkele campers bijgekomen, waaronder een supergrote (soort bus). Op het laatste moment schuift een Noor nog in ons rijtje. Het busje is niet zo groot, maar maakt 's nachts zoveel lawaai (kachel??) dat we er twee keer wakker van worden. En pas na een half uur weer in slaap vallen als de kachel minder lawaai maakt.
Dag 6 20-6-2010
Camping Preikestolen Gps 58° 99936 - 6° 09217 280 NOK = € 34,83 per nacht (incl. stroom en warm water voor douche en afwas). Preikestolvegen, 4100 Jørpeland
De Preikestolen is een hele grote rotswand die 604 meter boven het water uitsteekt.
Het is de grootste attractie van Noorwegen. Jaarlijks gaan er 100.000 toeristen heen. Wij besluiten de bus te nemen (80 NOK=€ 11,02 voor twee personen). De bus doet er 6 minuten over. Parkeren van een camper kost daar ook 80 NOK, dus de bus is handiger, temeer omdat deze pal voor de camping stopt.
Aangeraden wordt de wandeling naar de Preikestolen zo vroeg mogelijk te beginnen (ca.3 uur heen en 3 uur terug). Eten en drinken mee!! De bus vertrekt om 8.55 uur.
Als we de wandeling beginnen merken we al snel dat het STEIL omhoog gaat en lastig lopen is, omdat hele grote stukken van steen op steen gestapt moet worden. Dus als je tempo wilt maken moet je goed van te voren kijken waar je stapt. De steile stukken omhoog worden soms afgewisseld met vlakke stukken (soms over een houten brug die over een moeras loopt). En soms gaat het een stuk naar beneden. We worden vaak ingehaald door andere mensen, maar we houden ons eigen tempo aan.
Het is verbazingwekkend wat er allemaal omhoog gaat: mensen met honden aan de lijn, vaders en soms moeders met een kind op de rug, jonge schoolkinderen, oudere mensen, en zelfs iemand die met twee krukken liep. Het is warm en bij sommigen (waaronder ik) loopt het zweet van het gezicht en rug.
Soms komen er mensen terug en moet er gewacht worden tot het pad weer vrij is. We stoppen onderweg verschillende keren om weer op adem te komen.
Als we er bijna zijn wordt het pad een richel langs een rots. Sonja was er al overheen, maar ik besluit dat het mooi geweest is. Ik vind de richel te smal en de kans op vallen te groot. Dus gaat Sonja ook terug, wat ze enger vindt dan heen.
Vanwaar we gekomen zijn is er ook een mooi gezicht op de fjord. Er zit nog iemand die het welletjes vindt, maar de meesten gaan verder. Omdat er ook al veel mensen teruggaan, ontstaat er een rij wachtenden voor de richel.
Dan de terugweg, eigenlijk nog enger dan de heenweg. Ook nu steeds opletten op welke steen je gaat staan, maar de afstapjes zijn lastiger te nemen dan toen we er tegenop klommen. Sommige mensen, vooral jeugdigen lopen als een berggeit naar beneden. Op een gegeven moment komt Sonja te vallen en bezeert haar knie. Ze kan bij de verdere afdaling telkens maar 1 been gebruiken. Ook mijn linkerknie doet pijn, wat het afstappen naar lager gelegen stenen nog lastiger maakt.
De fles water is leeg en in het tweede flesje cola raakt ook leeg. Als we bijna beneden zijn, nemen we een verkeerde afslag. Het pad is makkelijk te bewandelen, maar we moeten dan via de weg een heel stuk teruglopen naar de parkeerplaats. Daar verschijnt al snel de bus en we rijden gerieflijk naar de camping, waar wij de enige passagiers zijn die uitstappen.
Als we op de camping in een luie stoel in de zon uitrusten schiet de kramp in mijn bovenbeen, zeer pijnlijk.
Sonja masseert de kramp weer wat weg. Dan betaal ik de camping (560 NOK= € 77,16). Volgens de beschrijving kun je op maandag en donderdag een helicoptervlucht maken! Maar kennelijk op zondag ook, want we zagen er een vliegen.
Dag 7 Preikestolen - Roldal 190 km
Preikestolen, via Tau naar Hjelmelandsvågen, pont naar Nesvik (78 NOK=€ ), bij Sand buigt de13 af
landinwaarts, Tjöstheim, Lono, bij Hordatun iets de E134 op tot Røldal. Camping Roldal Hyttegrend
Bij het plaatsje Hordatun verlaten we de 13 om via de E134 door te rijden naar Roldal. Vanaf de E134 bij Shell pomp 400 m richting meer.
We vertrekken ca. 9.30 uur (km 356--73789) van de camping nadat we ons toilet en de vuilwatertank hebben geleegd en het verse water aangevuld hebben. Er volgt weer een mooie en soms erg smalle weg. Net als een paar dagen geleden moeten we weer een keer stoppen omdat er wat schapen op de weg lopen. Bij Hjelmeland moeten we met de pont over.
Als we aankomen gaat net de klep omhoog. Maar die gaat ook weer naar beneden en we worden achterop gedirigeerd. Het past net. Sonja blijft met geld in de auto (pijnlijke knie) als ik boven wat foto's maak. Als ik weer ingestapt ben en we de overkant naderen, kijkt de man van de kaartjesverkoop naar ons, maar komt niet naar ons toe. Dat werd dus een gratis overtocht. We stoppen onderweg een paar keer om van het uitzicht, o.a. een waterval, te genieten.
Ook zien we nog een lokatie waar met waterkracht een waterrad werd aangedreven. Alles in hout uitgevoerd.
Hout wordt in Noorwegen zowieso veel gebruikt, ook om er woningen mee te bouwen. En onderweg zien we dat de houtvoorraad nog erg groot is. Als we niet al te duur willen tanken, accepteert de automaat de creditcards niet. Iemand is zo vriendelijk om mij op zijn kaart te laten tanken en ik betaal hem contant terug (25 liter =303.25 NOK). In een dorpje halen we bij de bank wat geld. 3000 NOK gaat met VISA niet, maar 2000 nog wel. Daarmee kopen we brood, melk bier en radijs en een felicitatiekaart voor tante Ida. Er moet een postzegel van NOK 0.11 op (€ 1,52).
We eten ons broodje met verse aardbeien op een stukje boerenland. Er staat waarschijnlijk wel een bordje dat het verboden toegang is, maar zoveel Noors kennen we nog niet :)
We zien ook nog bergen waar de sneeuw nog ligt. En als we de camping van Roldal oprijden, hebben we vanuit de camper zicht op een meer, bergen met en zonder sneeuw, en watervalletjes. En dat alles onder een stralende zon, waarvoor factor 50 wel gewenst is.
We zien bij het binnenrijden van Roldal een camping aan het water (www.seimcamp.no ) De receptie is onbemand, we moeten om 8 uur komen. We vinden een aardig plekje en als ik ontdek dat de stopcontacten allemaal bezet zijn, komt de (Nederlandse) buurman zeggen dat hij zijn stroom wel van een ander paaltje haalt, dus wij hoeven niet verder te zoeken. Als we lekker gegeten hebben aan een tafel met banken die vlak naast onze camper staat, ga ik betalen (110+40+20=170 NOK=€ 23,42 voor plaats, stroom en 2 personen). Intussen zijn er verschillende andere campers binnengereden, waaronder de gigantische bus, die we op de vorige camping ook zagen. Na het eten en de afwas lopen we nog even naar het meertje. Er is een strandje met grof zand en veel grind, maar verder niet veel te zien. Als we teruglopen geven we de drie paarden die met ons meelopen wat vers geplukt gras. Dat kunnen ze wel waarderen. Dan is het tijd voor een boek en het internet, dat ook op deze camping gratis te gebruiken is.
Trolltunga is a piece of rock that stands horizontally out of the mountain above Skjeggedal in Odda, Norway. To get to Trolltunga, which is Norwegian for "Troll's tongue", you need to go to Odda, then to Skjeggedal via Tyssedal. Previously a trolley car transported visitors the first 950 meters above sea level during the summer[1]. There are however both stairs and a path that will take you the first 950 meters, and from there marked hiking trails will ake you the rest of the way. For a family with young children the hike there and back will take at least 6 hours.
Odda is een leuk plaatsje. Na Odda volgen we de 13 langs het Sørfjorden.
We stoppen in het dorpje Lofthus, volgens de Trotter en schattig stadje. In Brimnes naar Eidfjord voor de waterval Vøringsfossen. Dan terug naar Brimnes (pont naar Bruravik).
Kiezen bij de volgende plaats Brimnes (overtocht duurt 10 minuten en deze boot vaart om de 20 minuten), (209 NOK=25,97 € ). Aan de overkant volgen we weg 7 richting Bergen. Deze weg loopt door de Vallaviktunnel. Deze tunnel is 7,5 kilometer lang. Odda Camping Eide, 5750 Odda .
Bij de waterval, Steindalsfoss foto’s maken. Op een infobord langs de weg staat dat je de rekening van 50 NOK=6,21 € thuis krijgt. Bij de waterval Tvindefossen foto’s maken.
In Bergen naar Bergen Reisemobil Center (GPS 60.38271, 05.31586 c) Damsgardsveien 99 [Terja Helgheim]. of Roldal, terug naar de 13 richting Odda, Brimnes, pont naar overkant, door tunnel, Voss, Dale, Haukeland (voor Bergen). Bij de waterval, Steindalsfoss foto’s maken.
Camping Bratland Bratlandsv. 6 5268 Haukeland. Met de bus morgen naar Bergen.
Tijdens het ontbijt zien we een mooie vogel wat graszaad oppikken. Een soort lijster met wat spikkels van voren en aan beide zijden een witte vlek. En een lange grijze nek. Nog niet gevonden in ons boekje.
Het mooie weer is even weg, er zijn laaghangende wolken. We vertrekken (73945 km) iets na 9 uur richting Odda. We gaan weer door vele tunnels (tunnelen in het Noors). De eerste is meteen 4657 meter. In de tunnels is het makkelijker rijden dan op de soms erg smalle wegen. Alleen vooral de lange tunnels stinken zo. In Odda stoppen we en bekijken wat winkeltjes. Het valt op dat het erg rustig is. Een winkel waar ze een kabeltje voor de camera naar de laptop verkopen vinden we niet. Wel een supermarkt waar we een grote fles water en Amerikaanse boontjes kopen. Dan verder naar de waterval van Vøringsfossen. We passeren het plaatsje Brimnes (wel op de kaart te vinden en op de verkeersborden, maar TT weet niet waar het ligt!). Langs Erdal en dan zijn we er. Als we vanaf de auto de bordjes volgen komen we tot vlak aan de rand (eng) van de kloof.
De waterval is dan goed te horen, maar nauwelijks te zien. Dus lopen we de andere kant op en komen onderweg een herdenkingssteen tegen van een Duitser die daar vorig jaar overleed. Vanaf de nieuwe plek, nu met een hekwerk ervoor, is de waterval goed te zien. Omdat de meeste sneeuw al van de bergen weg is, valt er niet zo veel naar beneden, maar het stuift wel mooi op. Als we weer met de camper wegrijden hebben we niet in de gaten dat het opstapje blijft staan. Dat ontdekken we pas bij de volgende camping, maar dat is te laat! Vandaag voor de eerste keer was de weg zo smal, dat toen er een vrachtwagen aankwam ik achteruit moest rijden. Zo'n 50 meter, toen was er een uitsparing en konden de vrachtwagens mij passeren. Ze bedankten wel netjes.
Na de waterval reden we terug naar Brimnes en namen de pont naar Buravik (NOK 109= € voor 10 minuten varen). Dan meteen de tunnel in van 7512 meter. En dan volgen er nog zo'n 13 al dan niet stinkende tunnels. Bij Indre Arna namen we de afslag en rijden de camping Lone voorbij om bij die van Bratland te stoppen. Er is nog plaats (met elektra). En we krijgen een overzicht van de vertrektijden van de bus naar en van Bergen (NOK 50 pp v.v.). Het zonnetje komt zo nu en dan ook tevoorschijn. Als we geïnstalleerd zijn, krijgen we buren. Het hutje op 10 meter afstand van ons wordt betrokken door Noorse 3 jongelui. Twee meisjes en een jongen. De jongen gaat met een glas bier op de steiger staan vissen. Een Nederlander die dat daarvoor probeerde had geen succes. En ook de jongen en de twee meisjes krijgen geen visje te pakken. Om een uur of half twaalf 's nachts begint het wat te schemeren en gaan we naar bed.
Dag 9 Met de bus naar Bergen. De excursie met rondvaartboot door Hardangerfjord, vertrek vanaf Norheimsund-Eidfjord-Norheimsund : ± 120 € pp. laten we maar zitten.
's Morgens om 8.35 uur vertrekt de bus vanaf de halte vlakbij de camping. Deze bus gaat rechtstreeks naar het centrum van Bergen en kost NOK 50 voor ons beiden. Terug ook weer NOK 50.
Na een half uur rijden we Bergen binnen. De bus manoevreert handig tussen het drukke verkeer door. We wandelen eerst door een oud stukje havengebied. Op niet te grote afstand zien we de Queen Mary 2 liggen.
En een oude fabriek waar sardines verwerkt werden, is nu een dansinstituut. Via wat smalle straatjes komen we bij de andere haven. Hier komt juist een oud marine opleidingsschip aanleggen.
Mooi oud zeilschip, dat we misschien bij Sail Amsterdam ook al gezien hebben. Drie jongens klimmen omhoog in de touwen, waarvan één met kennelijk grote angst. Aan de ene kant van de weg is een markt met kleding en toeristische prullaria. Aan de andere kant wordt vis, zuivel, honing en nog meer prullaria verkocht. Zelfs stukken gerookt walvisvlees worden te koop aangeboden.
Al wandelend bekijken we wat winkels en gebouwen. We bezoeken een Mc.Donalds alleen maar om een WC te zoeken.
Maar die vinden we pas in een warenhuis. Voor NOK 10=€ 1,40 mag je wat achterlaten. Als we bij een serie winkels de achteruitgang nemen, belanden we in een buurt die rijk aan zwervers is. Ook drugsdealers, want sommigen hebben een hand vol papiergeld. Aan de rand van een parkje eten we onze boterhammen.
Als we het idee hebben (bijna) alles wel gezien te hebben, kopen we in een supermarkt wat eten (pak joghurt NOK 15,60=€ 2,18, speltbrood 26,00=€ 3,63, 2 joghurt toetjes 15,00=€ 2,09, 200 g kleine worteltjes 17,00=€ 2,37, 2 sinaasappels 13,20=€ 1,84 dus totaal 87,00=€ 12,15 en vragen de weg naar het busstation. Daarvoor moeten we een flink stuk omhoog lopen. Boven vragen we het nog eens en dan blijkt dat we weer naar beneden en een stuk verder moeten. De bus van 14.15 missen we daardoor, maar de bus van 14.45 brengt ons netjes tot vlak bij de camping. Daar heeft een Nederlander de plaats van het Noorse stel ingenomen.
Dag 10 Bergen - Aurland 177 km
Zelfde weg terug via Trengereid, Dale, Voss, Vinje, Oppheim, Stalheim, Flam, Auerland.
Camping Lunde. 5741 Auerland. Gps 60° 89992-7° 20554
Via de Gudvangentunnel van 11,4 kilometer die direct gevolgd wordt door de Flenjatunnel van 5 kilometer komen we in Aurland.
Dezelfde weg terug betekent dus ook zo'n 13 al dan niet stinkende tunnels. Het is een voorproefje, want daarna krijgen we een tunnel van 11,5 km en daarna eentje van 24 km! (dit is de langste autotunnel ter wereld: De Lærdalstunnel). In de eerste tunnel geeft de voor ons rijdende auto met caravan ons een seintje dat we kunnen passeren, dat schiet iets meer op. Om de eentonigheid te breken zijn in de laatste tunnel een paar hallen ingebouwd met blauwe plafond en groene muurverlichting. Best wel mooi!
Als we in Auerland aankomen is het nog zo vroeg dat we besluiten een stukje verder te rijden. Als we het plaatsje uitrijden staat het verkeer voor een kruising vast. Er is een dame in de bus onwel geworden. Iedereen gaat de bus uit en even later komt de ziekenwagen die de dame en haar bagage meeneemt. Ze kon al weer lopend naar de brancard toe.
Of de TT hierdoor ook van slag is, is onduidelijk maar we gaan de verkeerde kant op. En omdat er flink aan de weg gewerkt wordt, kunnen we ook niet snel omkeren. We slaan af naar Borgund en bekijken daar de staafkerk (paal is in het Noors stav, dus eigenlijk is het een palenkerk).
De bomen voor deze kerk werden rond 1180 geveld. Dit soort kerken werden gebouwd door rond-reizende kerkenbouwers. De builenpest maakte een einde aan deze bouwactiviteiten. Ook in andere Europese landen bouwde men staafkerken. Van de meer dan 1000 staafkerken in Noorwegen zijn er nog maar 28 overgebleven.
De kerk van Borgund is de best bewaarde en werd een paar jaar nadat Noorwegen tot aartsbisdom was verheven gebouwd. De constructie van de kerken vindt zijn oorsprong in aloude tradities, opgedaan bij het bouwen met hout. De kerk steunt op een houten raamwerk van liggende balken. Dit rustte weer op een stenen fundament om te voorkomen dat vocht uit de grond het hout aantastte.
De staande palen in de kerk vormen de ruggengraat van de kerk. Deze palenconstructie werd op de grond liggend in elkaar gezet en dan omhoog geduwd/getrokken.
-
de in een vierkant vertikaal opgestelde palen markeren de ruimte midden in de kerk. De boveneinden van de palen zijn met uitgesneden gezichten versierd
-
de staande palen zijn door dwarsbalken met elkaar verboden tot een stabiele constructie
-
het hout voor de ronde bogen in de dakconstructie is in de natuur zo gegroeid. Deze delen kwamen uit het onderste deel van de boomstam, waar de zware wortels opzij uitgroeiden
-
het onderste deel van de buitenwand bestaat uit gedisselde planken. Deze planken zijn opgesloten in sponningen in de onder- en bovenbalken
-
het licht viel door de kleine ronde gaten boven in de wanden en het venster boven de deur naar binnen omhoog kijkend doet de dakconstructie denken aan een omgekeerde boot. Boven in de toren, niet te zien, hingen twee kleine klokjes. Op bepaalde momenten werden de klokjes met een touw vanuit de kerkruimte geluid.
Onder de vloer zijn nog delen aangetroffen die vermoedelijk van een nòg oudere kerk afkomstig zijn. Het was vroeger gebruikelijk om de overledenen onder de kerkvloer te begraven. De stoffelijke resten verspreidden op den duur wel een onaangename geur. Na 1805 was het dan ook wettelijk verboden om hiermee door te gaan. Er was geen plaats ingeruimd op het kerkhof voor ongedoopte overleden kinderen. Zelfs in het Lutherse tijdperk kwam het nog voor dat deze stoffelijke resten in doosjes onder de vloer werden geschoven.
In een gebouw verderop was een tentoonstelling te zien van voorwerpen die men in en in de buurt van de kerk had gevonden. Naast de kerk staat nu een nieuwgebouwde kerk.
Iets doorgereden vonden we een zeer rustige camping Steinklepp Hytter og Camping (NOK 150+20= € 23,73).
We stonden vlak naast een populier en naast ons een tafel en banken. Ons elektriciteitssnoer was net niet lang genoeg om de camper aan de oever van het riviertje te zetten. We besloten de bedden te luchten op de tafel.
Toen ik ontdekte dat er uit de boom allemaal rupsenpoep en rupsen naar beneden vielen, haalde we onze spullen snel weer naar binnen. Omdat het zonnetje opeens verdween, gingen we binnen maar aan de broodmaaltijd. En onze enige medegasten op de camping, een Duits stel, kwam snel terug van een net begonnen wandeling, omdat het flink begon te regenen. Bijtijds gingen we naar bed.
Dag 11 25 juni Aurland-Borgund-Gol-Borgund
Vanaf de camping na de tunnel en het plaatsje Borlaug rechts de 52 op. Via Hemsedal, Ullsak naar Gol, dan de weg 51 naar Fagernes, dan de E16 naar Ron, Veste Slidre, Lome, Ryfoss, Vang, Tyinkrysset, naar Borgund en via de Fodnestunnelen en Aspevik.
's Morgens regent het niet meer, maar het gras is nog wel nat. Als de wekker gaat besluiten we nog een half uurtje te blijven liggen. Dat wordt dan een uurtje. Na het ontbijt komt er een dame van de andere Nederlandse camper naar ons toe lopen. Het blijkt iemand van de ACSi te zijn. Deze Nederlandse organisatie beoordeeld camping en geeft daarover gidsen uit. Ze vraagt vriendelijk of ik tijd en zin heb een kleine vragenlijst te beantwoorden. Dat wil ik wel en geef mijn mening over deze camping. Als dank krijg ik de balpen.
Dan rijden we (vertrek km 74461) richting Gol. De weg steigt flink en even later zien we dat er resten sneeuw beneden ons liggen. Het landschap is wijds en bergachtig, met veel witte plekken van de sneeuw. In Gol kopen we in de supermarkt wat te eten (joghurt 17.90=€ 2,50 , halfvolle melk 14,80=€ 2,07 , boterhamworst die ze cervelaatworst noemen 16,20=€ 2,26 , joghurt toetjes 20,60=€ 2,88 , bosje radijsjes 20,30=€ 2,83 , en een ansichtkaart 6,00=€ 0,84). Het statiegeld van de tot nu toe verzamelde flesjes (NOK 7 =€ 0,98) gebruik ik om een flesje Noors bier te kopen. Er moet dan nog wel veel geld bij.
Vanaf Gol moeten we eerst wat haarspeldbochten rijden en komen dan op de E16 die weer terug naar Borgund en Aspevik gaat. We stoppen nog om een staafkerk te bekijken. Deze is lang niet zo mooi en groot als die van Borgund. We zie naast een paar geelgroene vogeltjes ook een goudvink in een boom zitten. Als we de camping Laerdal Ferie og Fritidspark zien, besluiten we daar maar te overnachten (NOK 170+2 personen+elektra=210=€ 29,32).
Dag 12 26 juni Vertrek km 74740. De boot naar Kaupanger € (en daar tanken). Dan de 55 rijden, één van de mooiste wegen van Noorwegen. - Nordberg 234 km
Borgund, Hornshytta, Erdal, Laerdal, Tonjum, Borlaug, Fossvang, afslaan naar weg 51, Lydar, Bygdin, Landen, Lom, dan de 15 naar Skjak, Bismøen, camping in Nordberg.
Camping Furuly langs Riksvei 15, ca 8 km vest for Bismo, Nordberg Dønfoss camping RV 15 Donfossen, Nordberg Gjeilo camping Skjåk
Vandaag gaan we de 55 rijden! Eén van de mooiste wegen van Noorwegen. Het huidige verkeer rijdt door de 24 kilometer lange tunnel.
In Kaupanger stoppen om te tanken.
Stoppen in Lom om even de staafkerk te bekijken. De kerk in van binnen te bezichtigen van 10.00 uur tot 17.00 uur.
Iets over 9 rijden we de camping af. Omdat ik op de kaart gezien had dat we een tunnel door moesten, reden we richting tunnelingang. Maar de weg leidde naar een boot, en TT zei ook dat we moesten omkeren. En inderdaad daar was nog een tunnelingang. Na 5 km reden we de tunnel weer uit en praktisch zo de pont op.
Voor NOK 91=€ 12,70 en een kwartiertje varen waren we aan de overkant. Daar moesten we ook weer een tunnel door en reden we Kaupanger binnen. In de eerste de beste supermarkt kochten we 1 l melk NOK12,70=€ 1,77 10 chocokoekjes 11,40=€ 1,59 , yoghurt 16,00=€ 2,23 , een brood 9,90=€ 1,38 , een paprika 11,93=€ 1,67 , yoghurt toetje 9,60=€ 1,34, en een plastic draagzakje 0,90=€ 0,13 en dat wordt dan met 0,17=€ 0,02 afgerond tot NOK 73=€ 10,19.
Iets verder konden we tanken. Vol (37,43 L) bij 444,8 / 74759 km =NOK 413,23=€ 57,69 wat gelukkig met VISA betaald kon worden.
Dan reden we richting Fossbergom (Lom). De weg ging flink omhoog en soms weer met beste haarspeldbochten. De sneeuw kwam steeds dichter bij, en op een gegeven moment waren langs de weg flinke sneeuwbergen te zien. Op verschillende momenten stopten we en konden samen met vele andere toeristen het landschap bewonderen. Ook hier had men, net als op andere plaatsen, door het stapelen van stenen vele torentjes gebouwd. Sonja zei op een gegeven moment:"het lijkt wel of er ijs op het meer ligt". En inderdaad een meer vol ijsschotsen!
In Lom aangekomen besloten we de staafkerk te gaan bekijken. Maar we mochten er niet in, omdat er in de kerk een huwelijksplechtigheid was. Men kwam net naar buiten en mede vanwege de klederdrachten waren dit leuke fotoplaatjes.
Net toen we in de auto gestapt waren om te vertrekken, kwam er een versierd koetsje aanrijden. Dus wij weer naar buiten. Het duurde even, maar toen stapten bruid en bruidegom en een bruidsmeisje in en, voorafgegaan door een violist, vertrok het koetsje onder applaus van de omstanders. De rest van de genodigden vertrokken met eigen auto.
Wij passeerden de Gjeilo camping (hadden we beter kunnen nemen), de campings in Bismo (de een te klein en de ander te groot), en de Dønfoss camping (leek ook te groot). Ik besloot de volgende camping te nemen, maar de weg ging omhoog en het duurde een hele tijd voordat we weer een kampeer-mogelijkheid zagen. Het werd het Skjåk Saeter (tussen Billingen en Grotli). Het leek gesloten en ook toen we aanbelden kregen we geen gehoor. We zetten de camper vlak bij een stroompunt, waar gelukkig 220 op stond. Daarna liepen we nog een keer naar de receptie en belden weer aan. Nu werd er wel open-gedaan en voor NOK 200=€ 27,92 mochten we een nacht staan. Naast twee lege caravans waren wij de enige gasten. Even later zaten we lekker met een alcoholische versnapering op onze stoelen.
Dag 13 27 juni Grotli - Maloy-Kannesteinen-Runde 193 km
camping, bij Grotti de 258, Videsaeter, Stryn, steeds de 15 tot Måløy. dan weer terug naar Nordfjordeid, E39 naar Volda, brug over naar eilandje Runde.
Bij het Pollfoss Hotel stoppen we om de Pollfoss te bekijken.
We rijden verder richting de Gameleveg 258 (de oude weg).
We volgen de 15 verder tot aan Maloy.
Vanuit Maloy nemen we de weg naar Kannesteinen.
Terug naar Nordfjordeid en dan naar Volda, brug over naar vogeleilandje Runde. Als het te laat geworden is, bij Kannesteinen blijven staan.
Op Runde zijn twee campings, één bij de jeugdherberg en één aan het einde van de enige weg die Runde rijk is.
Achter de jeugdherberg, een oude supermarkt, zijn vijf prachtige camperplaatsen met zicht op zee en bij ieder plaats een picknickbank. Deze gaat het worden. Binnen betalen we 100 NOK (12,43 € ) en krijgen direct informatie over de papegaaiduikers. De vogels komen rond 20.00 uur terug van zee en landen dan aan de westkant van het eiland om naar hun nesten te gaan. Deze plaats heet Lundeura. Je kan er te voet vanaf de oostkant naar toe lopen.
Als we ons 's morgens in de auto willen wassen, blijkt het water op te zijn. Gelukkig hebben we nog een grote fles water aan boord. Als we later de watertank vullen met een slang van 25 meter, zie ik dat het water aan de achterkant van de camper weer wegstroomt. Even zijn we bang dat we naar een garage moeten, maar dan zie ik dat de aflaat van de kachel openstaat. Als die dichtgezet is, houden we het water aan boord!
Vanaf de camping rijden we eerst een stukje "snelweg". Snelwegen zijn in Noorwegen tweebaanswegen waarop meestal 80 of 90 km/uur gereden mag worden. De gewone wegen 80 of 70 en in plaatsen 60 of 50 km/uur. Dan nemen we de 258. Het blijkt een spectaculaire route te zijn. Zo'n 15 km niet al te beste weg, met veel al dan niet diepe gaten. Maar met mooie vergezichten, soms een meter hoge sneeuwlaag langs de kant en ijsmeren. We stoppen verschillende keren, maar lang buiten blijven is te koud. Daarna vervolgen we de snelweg E15 en komen uiteindelijk na Måløy bij de Kannesteinen. Het Noors is verwarrend, want het gaat maar om één steen. Maar deze is dan wel erg mooi uitgesleten.
Er komen veel toeristen kijken, en de patatkraam doet dan ook goede zaken. Ook wij nemen een patatje zonder (NOK 70 = € 9,65). Dan rijden we de 15 terug tot Nordfjordeid (mooie weg) en nemen dan de E39. Op de kaart had ik het gemist, maar in Folkestad moeten we een pont nemen (NOK 91=€ 12,54). Op de kaart staat dat we dan de Ivar-Aasen-tunet moeten nemen. Er staat een gigantische rij voor, maar die auto's blijken allemaal geparkeerd te staan. Een verkeersregelaar verteld me dat we een andere tunnel moeten hebben en dat de drukte vanwege een wielerkoers is. Bij de ingang van de tunnel staat dat het een bomweg is. Een tolweg dus, maar hoe die betaald moet worden is niet duidelijk. De tunnel is 8 km en heeft ook een keer wat blauwe verlichting. Hij is pas gebouwd en gaat steil naar beneden en dan weer steil omhoog (beide 10 %). De blauwe verlichting geeft het zeeniveau aan, waar we dus dik onder gezeten hebben.
Vlak na Volda moeten we weer door een tunnel en over een brug naar het volgende eiland. Dan de weg naar Fosnavåg. Omdat het contantgeld op dreigt te raken, rijden we door tot in het plaatsje en kunnen gelukkig bij een bank pinnen. VISA accepteerd weer geen 3000, maar gelukkig wel 2000 NOK=€ 275,58 Dan terug richting Runde. Weer via mooie hoge, maar smalle bruggen. Alleen boven op de brug is er plaats om te passeren, dus je moet goed kijken of er een auto van de andere kant komt.
Op het eiland (ca. 4x 2 km) zien we al snel de jeugdherberg (aankomst 75303 km). Alle plekken om te parkeren zijn bezet. Een Noor zegt dat als we provisorisch parkeren, later wat mensen zullen vertrekken en we een beter plaatsje hebben. We hebben geluk, er vertrekt meteen iemand en even later staan we netjes tussen de houten tafels en banken geparkeerd. Aansluiten van stroom is wat lastig, omdat onze stekkers net iets te lang zijn. Maar een schaar brengt uitkomst.
Als ik even later iemand zie lopen die wel de beheerder zou kunnen zijn, ga ik naar de receptie. Mijn aanname was juist en ik betaal NOK 200= € 27,56 voor twee nachten. Ook krijg ik een folder waarin staat welke vogels en waar ze te zien zijn (de albatros, de aalscholver, een aantal meeuwen, de zeearend en de papagaaiduiker). Op het eiland zijn alle alle zoogdieren (met uitzondering van de wilde nerts) en de vegetatie beschermd. Op het moment dat ik ons toilet wil legen, stopt er een auto naast ons en vraagt de bestuurder: "Nederlanders hè?".
Hij zit kennelijk om een praatje verlegen. Het blijkt een Nederlander van Wieringen te zijn, die na gevaren te hebben nu in Noorwegen woont. "En niet meer terug wil".
Hij vertelt enthousiast over Noorwegen en blijkt op het naastgelegen eiland te wonen en zo nu en dan een ritje met de auto over de eilanden te maken. Hij wenst ons een prettige voortzetting van onze vakantie in Noorwegen en rijdt weg.
Een paar kinderen zijn tussen de stenen aan de waterkant bezig. Sonja vraagt zich af wat ze zoeken en ik ga kijken. Ze zijn te ver weg om te vragen, en als de moeder langskomt vraag ik het haar maar. Het blijkt dat ze krabbetjes proberen te vangen. Voor de lol, want ze zijn niet te eten.
Terug bij de camper zie ik dat er een grote meeuw vlak naast ons op de stenen zit. Ik gooi wat brood-stukjes op de steen en kan de meeuw bijna aanraken. Volgens ons vogelboek is het een zilvermeeuw.
Dag 14 Runde 28 juni vogeltjes kijken.
Omdat de vogels die we willen zien pas om 8 uur 's avonds aan land komen, hebben we geen haast.
Dus eerst uitslapen, op ons gemak koffie en ontbijt. Omdat het toilet in de jeugdherberg gesloten lijkt en er een bord staat dat het openbare toilet 200 meter verder is, ga ik op stap. Langs het haventje en een stukje verder staat een groot modern gebouw voor o.a. toeristeninformatie. En er is een openbaar toilet maar dat is (nog) gesloten. Het gebouw gaat om 10 uur open en als ik het een uurtje later nog eens probeer, is het toilet wel open. Er zijn zelfs douches en alles ziet er keurig netjes en schoon uit.
Als ik terug kom, besluiten we de wandeling naar de parkeerplaats en startpunt voor de wandeling naar de kliffen te maken. We komen veel schapen op en langs de weg tegen en we zien hoe goed ze kunnen springen en klimmen. Als ze zich in het nauw gedreven voelen, springen ze zelfs over de vangrail heen. We moeten ook nog door een 160 meter lange tunnel lopen. En dat is met passerende auto's best eng. Gelukkig komen we pas een bus buiten de tunnel tegen.
We lopen voorbij het startpunt van de klifwandeling tot de weg eindigt op een plateau. Daar mag niet meer geparkeerd worden. Op de terugweg kopen we wat levensmiddelen in de kiosk bij de 2e camping. Bij de camper aangekomen begint het zachtjes te regenen en trekken donkere wolken zich boven ons samen. Het houdt op met zachtjes regenen, nu plenst het werkelijk. We zien onze klifwandeling langzaam wegspoelen. Als het om een uur of 5 toch minder regent besluiten we toch maar naar de parkeerplaats te rijden en vanaf daar de zaak te beoordelen.
Om een uur of 6 stopt de regen en besluiten we de wandeling maar te beginnen. Voor de zekerheid nemen we onze parapluies maar mee. Het eerst stukje is een grindpad en dat gaat al flink steil omhoog. Daarna volgt een geasfalteerd pad, dat ERG steil omhoog gaat. We stoppen steeds om van het uitzicht te genieten, maar eigenlijk ook om op adem te komen en het zweet te verwijderen. Dan volgt een STEIL pad dat door de regen erg blubberig is geworden. Boven de meest natte stukken heeft men plankiers gelegd. Maar ook daar moet je opletten waar je loopt, want de schapen hebben er ook wat laten vallen en dat maakt het weer glibberig. En om het nog moeilijker te maken kruipen er ook heel wat naaktslakken over het pad. Op een gegeven moment moet er gekozen worden naar welke klif je wilt lopen.
We hadden geen kaartje mee en lopen eerst achter een stel mensen aan. Maar die lopen veel sneller dan wij en we zien ze in de verte verdwijnen. We besluiten terug te lopen en vanaf daar andere pad te nemen. Uiteindelijk komen we langs steile wanden waar je niet te dicht aan de rand wilt staan.
Althans wij niet, want andere mensen komen dichter aan de rand. Er is iemand zelfs afgedaald naar een lager gelegen vooruitstekende punt en heeft daar zijn fotocamera op statief geïnstalleerd. We lopen nog een klein stukje verder en gaan dan op een steen zitten. Dat deze wat nat was, merken we later. Het is 7 uur en de vogels schijnen rond 8 uur aan land te gaan. Er is een mooi uitzicht op de kust en de omringende eilanden. Alleen wat heiïg.
Er komen verschillende mensen langs, met al dan niet grote fotolenzen, die een stukje verder gaan zitten. Op de klif die zo'n 100 meter verder ligt is constant activiteit te zien van meeuwen. Tegen 8 uur worden we nieuwgierig of er al iets te zien is. In zee drijven grote groepen vogels, maar het is niet te zien welke. Er komen steeds meer vogels rondvliegen, waarvan we hopen dat het papagaaiduikers zijn. En als er eentje op een rotspunt blijft zitten, kunnen we met de verrekijker zien dat het inderdaad een papagaaiduiker is. Wij blij, want
we hebben er één gezien. Daarna zijn er meer te zien en eentje redelijk dichtbij.
Daarom besluiten we terug te gaan, mede omdat het weer omslaat en het koud wordt. De afdaling is minder zwaar, maar je moet toch goed uitkijken waar je loopt vanwege de glibberigheid. We komen een stel Nederlanders tegen die de (zware) tocht voor de tweede keer die dag maken!
Bij de jeugdherberg zijn alle plaatsen vrij, dus we staan weer op ons oude plekje. En de meeuw van gisteren komt weer om stukjes brood bedelen. Hij heeft het kennelijk ook aan een familielid verteld. Even later begint het weer flink te regenen, we hebben erg veel geluk gehad!
Om 11 uur 's avonds eten we ons avondmaal en als de afwas gedaan is en dit verslag ingetikt, is het nog erg licht, maar gaan we toch maar naar bed.
Dag 15 Runde - Horgheim 317 km
Vanaf Runde zelfde weg terug, Volda, Hjelle, de 15 tot Langevatn, dan de 63 tot Eidsdal, pont naar Linge, Hol tot de E136, camping zoeken.
Om 8.45 uur vertrekken we (km 75307). Eerst een stuk dezelfde weg als we gekomen zijn. Maar i.p.v. de boot naar Folestad, rijden we nu rond het meer. We komen wel weer op dezeldfde plaats uit en rijden dan via Stryn (waar we diesel tanken (km75467 vol 60.72 L=NOK 746.25=€ 102,83) tot Videseter. Dan linksaf de 63. Via tunnels en haarspeldbochten komen we boven en rijden weer tussen de sneeuw door.
Dan dalen we weer scherp en komen op de opstelplaats voor de boot van Eidsdal naar Linge (NOK 83=€ 11,44). Als we dan weer flink omhoog gereden zijn, zien we beneden in het fjord een aantal grote cruiseschepen liggen.
En als we daarna weer gedaald zijn komen we hordes mensen tegen die kennelijk de schepen verlaten hebben.
We maken nog een stop bij een bijzonder grote stroomversnelling. Bijna onvoorstelbaar grote hoeveelheden water stromen met enorme vaart naar beneden. Als we door een vlak stukje land rijden zien we aan beide kanten van de weg gigantische velden met bloeiende aardbeiplanten. Dat zal over een tijdje smullen worden.
De aardbeien die we al een paar keer gekocht hebben, waren zeer smakelijk. We besluiten de eerste de beste camping te nemen die we tegenkomen. Dat mislukt, want we zijn er voorbij voordat we er erg in hebben. Maar de volgende lukt wel. Trollstigen resort bij Hanekamhaug, vlakbij Andalsnes (km 75624).
Op de camperplaatsen staan 2 Nederlanders en verder niemand, een aantal huisjes is wel bezet. Later komen er nog een paar Duitsers bij. De plek kost NOK 180=€ 24,80 incl. stroom. Een douche van 4 minuten warm water kost hier NOK 25=€ 3,44
Na het eten (macaronischotel) liepen we nog een klein stukje over en langs de camping. En Sonja voerde de manke geit wat vers geplukt gras. Maar het beest was bang en huppelde op 3 poten weg.
Dag 16 200 km
Hanekamhaug, Horgheim, Kors, Dombas, E6 naar Hierkinn, dan de 29, Dalholen, Folldal, Moan, Gjelten, dan de 3, Alvdal, camping zoeken.
's Morgens om ca. half 10 vertrokken we, in de regen. En regenen deed het verder de hele dag. We reden over een grotendeels mooie weg, dus schoten we goed op. In Dombas stopten we om bij een super COOP boodschappen te doen. Keus genoeg, helaas geen leuke ansichtkaarten. En er kon met VISA betaald worden. Op de parkeerplaats namen we ook maar ons broodje met melk. De volgende stop was aan de rand van een bos om een foto te nemen. We reden al een hele tijd door dennenbossen en het grappige was dat de grond wel wit leek. Dat kwam door het spagnummos. De volgende keer dat we stopten, was om een foto te maken van een verkeersbord met een eland. Dat soort borden zagen we regelmatig, maar het beest zelf nooit.
De camping van Koppang reden we eerst voorbij, maar toen ik later zag dat de volgende camping nog veel verder lag, besloten we terug te rijden. Bij de receptie konden we met Nederlands terecht. Waarschijnlijk Nederlandse eigenaars. Voor NOK 200=€ 27,56 mochten we een nachtje blijven staan. Douche was weer NOK 10=€ 1,38 voor 4 minuten. Afvalwater kon geloosd worden, maar voor drinkwater moest NOK 30=€ 4,13 betaald worden. Ja an me hoela!
Dag 17 Koppang-Elverum-Ed ca. km camping Elverum 2407 Elverum Gps 60° 86715 11° 55635
Elverum - Flisa, Roverud, dan de 20 naar Kongsvinger, de 2 naar Magnot, grens over naar Zweden, Charlottenburg, Arvika, Säffle, Amal, Bengtsfors, Ed.
€ 1,00 = 8,9977 SEK 1,00 SEK = € 0,11. Diesel ± 1,47 /L
Camping Gröne Backe 66832 Ed Gps 58°89996 11°93412
's Morgens om 8.30 uur vertrokken. Zo slecht als het weer gisteren was, zo mooi is het vandaag. Toen we eerst de afvalwatertank wilden legen, kwam de Nederlandse dame aanstappen om te vertellen dat dat geld ging kosten. Nog een keer "an me hoela". Langs de wegen zijn genoeg plaatsen waar je gratis je afvalwater mag lozen. De weg was erg mooi, maar een beetje saai. Constant tussen bossen door. Een aangename afwisseling was dan ook een stuk weg van enkele km met links en rechts bermen vol lupinen. Toen we ons broodje gingen eten aan een mooi tafeltje op een parkeerplaats zagen we dat de vrachtwagen die achter ons stond een lekke band had. De jonge chauffeur wist kennelijk niet goed hoe dit aangepakt moest worden, want hij zat heel lang naar de lekke band te kijken. Op een blok steen naast de rivier was aangegeven hoe hoog het water in 1995 was gestegen. En dat was heeeel hoog, wat dan ook een ramp veroorzaakte. In Kongsvinger besloten we onze laatste Noorse kronen op te maken. We zaten toen zo'n 30 km van de Zweedse grens af. Eerst tanken (55,0 liter voor NOK 669,50=€ 93,47 bij km 76115 vol), dan wat boodschappen in een mega-COOP (1 paprika NOK 13,47=€ 1,88 6 eieren NOK 23,60=€ 3,29 plastic afvalzakken NOK 10,50=€ 1,47 4 kleine toetjes NOK 17,90=€ 2,50). Ansichtkaarten hadden ze niet en een paar Euro betalen voor hooguit 10 radijsjes ging ook wat te ver. Bij de toeristen-info wandelden we tegelijk met een aantal moeders en jonge kinderen naar binnen (er was ook kleuterzorg gevestigd). Ze konden gelukkig vertellen waar een winkel was waar ze waarschijnlijk wel een kabeltje voor de camera naar de laptop te koop hadden. En dat bleek inderdaad zo te zijn (NOK 129=€ 18) . Dus parkeerden we de camper voor de laatste kronen en liepen naar het centrum. Maar dat bleek verder weg dan we dachten, en dus kochten we 5 kaarten bij de plaatselijke VVV (NOK 50=€ ) en liepen terug. Bij een bank wisselden we onze laatste NOK 430=€ 59,25 in voor SEK 459.93=€ 51,12 . Er werd ook NOK 30=€ 4,13 gerekend voor deze transactie.
De grens met Zweden was zo gepasseerd. Alleen even 40 rijden. Daarna bleef de weg mooi en kon zelfs boven de 100 worden gereden (hoewel meestal 90 de maximum snelheid is). Op weg naar Grums ging het even fout. TT zei dat we rechtsaf moesten, maar dat deden we te vroeg. Dus reden we een minder mooie weg. Toen we op een gegeven moment een groot dood beest op de weg zagen liggen, keerde ik om er een foto van te maken. Waarschijnlijk een aangereden das, die nu met 4 pootjes in de lucht al dik lag te worden.
De diesel in Zweden kost per liter SEK 12,46=€ 1,38 en de benzine SEK 12,97=€ 1,44.
Toen we telkens weer een andere plaatsnaam moesten opgeven aan TT bleek dat de eindbestemming Ed toch iets te ver lag. Dus reden we om 6 uur de Laxsjöns camping www.laxsjon.se op (vandaag dus 431 km gereden, en 9,5 uur onderweg). Dat bleek voor deze wegen toch wat teveel. Voor SEK 250=€ 27,79 mochten we een nachtje staan met electra.
Dag 18 2 juli 372 km
De 172 Dals Långed,Bäckefors,Udde-Valla, dan de E6, Göteborg, bij Varberg afslaan naar de 153 naar Smålandsstenar (ca. 75 km).
Camping Hörsjöns Hörsjögatan 39 SE-333 31 Smålandsstenar
Om 8.30 uur verlieten we de camping, na eerst de watertank met vers water te hebben bijgevuld. We volgden de 172, een mooie rustige weg. In Udde-Valla stopten we om het stadje te bekijken. Op een paar aardige gebouwen na viel het tegen en omdat door het kopen van 10 ansichtkaarten met postzegel (10x8+10x12)=SEK 200 =€ 22,23 we door het kleingeld heen waren, gingen we maar terug naar de auto.
Verder naar het Zuiden via de E6 tot Varberg. Sommige stukken mochten we wel 110 km/u rijden, dus dat schoot op. Een kleine file ontstond omdat we een zwaar transport moesten passeren. Onderweg een broodje gegeten en de eieren gekookt. Bij Varberg verlieten we de E6 om via de 153 naar Smålandsstenar te rijden. Om onderweg nog wat boodschappen te doen, stopten we in Ullared. Daar was een gigantisch grote winkel, waar de mensen met karretjes vol uitkwamen. Alleen al de (betaalde) parkeerplaats was zo groot als een voetbalveld. We zochten een stuk verder een parkeerplek.
We liepen de winkel in en moesten eerst uitpuzzelen hoe we verder de winkel in kwamen. Er waren wel 60 kassa's, maar hoe je op een normale wijze de winkel in kon, zagen we niet. Dus liepen we een dame achterna die kennelijk ook de weg kwijt was. Toen we uiteindelijk iemand vroegen waar de melk stond, bleek dat de winkel geen verse of gekoelde producten verkocht. Dus wij er maar gauw weer uit. Later zagen we dat er zelfs speciale bussen naar toe reden. Een klein stukje verder was wel een echte supermarkt en konden we een blikje haricot verts, lactose vrije melk, bosje radijzen, 210 gram kersen, 3 flesjes bier en een Magnum-ijsje kopen (SEK8,50+16,90+9,90+16,59+12,50+12,50+13,50+18,00= 111,39=€ 0,94+1,88+1,10+1,84+1,39+1,39+1,50+2,00=€ 12,38).
De camping was snel gevonden (km 76664 dus 318 km gereden) en bleek zeer groot. De plaatsen zijn flink groot, omdat er kennelijk wettelijk een afstand van 4 meter tussen de campers of caravans moet zijn.
En er was ook nog een minigolf en zwembad bij (niet bij de prijs van SEK 195=€ 21,67 inbegrepen). Wel inbegrepen was stroom en de douche. Ook gebruik van de keuken, met magnetrons, lozen van van vuil en innemen van schoon water hoorde erbij. Helaas geen internet en omdat onze telefoon ook niets deed konden we niet via Waldo informeren waar Lilian en Erik woonden. Ook de TV was niet meer voor de gasten, maar toen ik informeerde wanneer Nederland moest voetballen, werd me verteld dat de wedstrijd tegen Brazilië 's middags al gespeeld was en met 2-1 door Nederland gewonnen.
Dag 19 410 km
Smålandsstenar, Halmstad (75 km), E20 tot Malmö,
De 28 tot Halmstad en dan de E6 naar Falsterbo. Dus stukje voorbij Malmö. De plannen om van Smålandsstenar direct naar Denemarken te reizen werden gewijzigd. In Smålandsstenar zochten we eerst een telefoon om naar Waldo te bellen en te vragen naar het adres van Lilian en Erik. In het VVV-kantoor werd verteld waar mogelijk een telefooncel stond en kon ik papiergeld wisselen tegen munten omdat die misschien in de cel nodig waren.
Toen de cel gevonden was, notabene vlak voor de VVV, kon de telefoon met VISA betaald worden en kon Waldo geen adres geven, maar wel het adres van de website. Dus moest ik weer bij de VVV informeren naar een mogelijke internetverbinding. Dat wist de vriendelijke dame achter de balie niet, maar ze vroeg of ik even tijd had dan zou ze haar baas bellen. Na een heel gesprek vroeg ze of ik een computer bij me had. Daarmee mocht ik met haar wachtwoord het internet op. Op de site stond heel veel info over de plannen en de uitvoering van de emigratie van Lilian en Erik naar Zweden. Maar geen woonadres of zelfs maar een plaatsnaam (bleek dat we er vlak bij zaten Nyhyttan, Nora) . Dus vertrokken we weer naar het Zuiden, na in de plaatselijke supermarkt 2 muesli toetjes, 2 chocotoetjes, pak yoghurt, en een blik bonen gekocht te hebben (SEK 19,80+15,80+11,50+ 10,90= € 2,20+1,76+1,28+1,21=€ 6,45 ). Buiten kocht ik nog een bakje aardbeien voor SEK 25=€ 2,78. Toen de brandstoftank leegraakte ging ik van de snelweg af naar een stadje. Bij de eerste benzinepomp kon alleen maar met een creditkaart getankt worden. En ik wilde juist van het contant geld af. De tweede pomp werd gekozen omdat die een paar kronen goedkoper was dan de naastgelegen pomp. Maar ook daar alleen maar met de creditkaart. Dan maar de wat duurdere pomp. Toen ik 65,33 liter = SEK 810,75=€ 90,11 km 76841 725.6 km getankt had, was dat meer dan het contant geld en een gedeelte contant en een gedeelte met de creditkaat kon niet. Dus alles met de creditkaart.
Bij Malmö stond een gigantische file op de weg. Er waren zelfs auto's die via de vluchtstrook terugreden. Wij konden nog net een afslag nemen en gelukkig bracht TT ons nu weer op de goede weg. Maar die oprijden kostte veel tijd omdat het verkeer op die weg, waarschijnlijk door die file, heel druk was.
Het was nu wat te laat geworden om door te rijden naar Denemarken, dus reden we nog een stukje zuidelijker naar Falsterbo. Voor de camping stond ook een file, nu van mensen die er wilden kamperen (aankomst 76919 km). En dat terwijl de camping al vol leek (er zijn zo'n 529 plaatsen). Voor SEK 520=€ 57,79 mochten we een nachtje staan, met elektra. Daarvan zou ik SEK 100=€ 11,11 (borg voor een aantal kaartjes) terug krijgen. Dan kostte de camping dus, € 46,68. Tot nu toe de duurste camping dus. Om de 10 minuten kwam er een treintje langs met kinderen en soms een opa of oma. Het treintje zelf had een soort sirene en de man die achterop zat, luidde regelmatig een bel. Voor mij hoefde dat niet.
De grootte van de standplaatsen was ook aangepast. We mochten onze luifel niet uitzetten. Op deze grote (dure) camping heb ik hooguit 1 of 2 Nederlanders gezien.
Dag 20 zondag 4 juli 445 km gereden
Van Falsterbo terug naar Malmö en dan de **grens over (=brug en tunnel) naar Denemarken, Kopenhagen, eiland Seeland, eiland Funen, camping Frørup.
**Tarief Öresund-brug Camper tot 6 meter SEK 351 = ± EUR 39,00
Deze verbinding tussen de Deense stad Kopenhagen en de Zweedse stad Malmö werd op 1 juli 2000 voor het publiek geopend.
De vaste oeververbinding over de Sont tussen Kopenhagen en Malmö is in totaal 16 km. lang en bestaat uit een 4 km. lange tunnel, een gewone snelweg van 4 km lang over het kunstmatige eiland Pepparholmen en 8 kilometer lange brug. De gehele weg is uitgevoerd als een autosnelweg een heeft twee rijbanen in iedere richting. Het bruggedeelte bestaat uit twee verdiepingen.
Op de onderste verdieping rijden de treinen, op de bovenste verdieping het wegverkeer. Leuk om te weten is dat het kunstmatige eiland Pepparholmen (het Pepereiland) is genoemd vanwege het nabijgelegen natuurlijke eiland Saltholmen (het Zouteiland).
Om 8.30 uur vertrokken we richting Malmö en Denemarken. Gezien de plaats waar vandaan we vertrekken, is de bestemming Busdorf in Duitsland (bij Schleswig). De camping die we op de heenreis misten. Bij Malmö ging het even fout. Ik dacht dat op het bord het vliegveld naar Kopenhagen vermeld stond, maar het was en het vliegveld en de richting Kopenhagen. Maar dat was snel hersteld en even later mochten we SEK 375=€ 41,68 betalen om over de brug en door de tunnel te rijden. Op de brug was de zijwind duidelijk te merken.
Nadat we de Deense grens gepasseerd waren, alleen een bordje herinnerde daaraan, reden we regenachtig Denemarken in. Aan het eind van de brug stopte ik even om een foto te maken. Ook de Denen wilden verdienen aan de Storebaelt brug en rekenden DKK 220=€ 31,40.
Het weer veranderde snel en weer reden we in een stralend zonnetje. Onderweg een boterham met aardbeien en een ijsje gegeten. De laatste Deense kronen wilde ik aan diesel besteden, maar dat kostte nogal wat moeite. In Aabenraa kon bij de eerste twee tankstations alleen met een creditkaart betaald worden. Dus werd het de duurdere Statoil pomp waar we 46,35 liter voor 418,54 DKK tankten bij 437.1 77278 km.
Het zoeken naar de camping bij Busdorf kostte enige moeite, omdat TT Busdorf niet kende en de GPS coördinaten ook niet kon verwerken. Maar we zaten vlakbij Schleswig, dus het kon niet ver zijn. Op het laatste moment werd Busdorf toch gevonden door TT. Ik volgde de bordjes Freizeitcentrum, maar daar aangekomen bleek het niet de camping te zijn. Deze lag en stuk buiten het dorp, meer richting Haddeby (aankomst 77364 km).
Ik informeerde bij wat ik dacht de receptie te zijn, maar het bleek een frites-tent. We konden door de slagboom (ging vanzelf open), en dan bij de receptie melden. We mochten voor € 19 staan waar we wilden, met elektra. De douche kostte € 0,50. Het is de eerste en enige camping waar zowel in de keuken als in de douche- en toiletruimte muziek te horen is. De nabijgelegen weg gaf wat lawaai, maar dat zou 's nachts wel over zijn (hoopte ik en dat bleek te kloppen). Tijd voor een biertje dus.
Dag 21 maandag 5 juli 473 km
We zijn bijna thuis, dus die laatste paar honderd kilometer kunnen er ook nog wel bij. Om 8.30 uur vertrokken we richting Hamburg. Dat ging, afgezien van de file in de tunnel bij Hamburg vlot. Daarna werd het minder. Tussen Hamburg en Bremen was men over een afstand van ca. 75 km aan de weg bezig. Dus heel vaak heel langzaam rijden. Maar ook dat overleefden we. Bij Oldenburg stopten we om in het stadje naar een theelepeltje met Oldenburg erop te zoeken (voor de buurvrouw).
Heel veel kleding- en andere zaken, maar nergens een theelepeltje te vinden. Uiteindelijk maar gezocht naar de VVV, maar ook die niet gevonden. Dus een politiebureau ingelopen om te vragen. Ik kreeg een kaartje mee en het bleek dat we er praktisch langsgelopen waren. Dus weer terug en na uiteindelijk een parkeerplaats gevonden te hebben, en naar de VVV. Maar ook daar kon men ons niet verder helpen. Dus onverrichterzake maar doorrijden naar huis. Bij Groningen ging het volgens mij niet helemaal goed. We werden door TT via Assen gestuurd, maar dan wel over een binnenweg. Vlak achter een langzame vrachtwagen, dus weer vertraging. Vlak voor Meppel zagen we het eerste ongeluk van deze reis. Veel politie en ambulances en een enorme file. Gelukkig niet op ons deel van de weg. In Meppel even boodschappen gedaan en diesel getankt (579.8 77858 km 56.69 liter prijs 1,129 /L). Dus een stuk goedkoper dan in de andere landen. Daarna het laatste stukje tot HUIS.
Aankomst 77871 km. In totaal hebben we dus 5520 km gereden op 505,4 liter diesel (1:10,90 )
Bjelland [Apase] 4536 58.35374, 07.45260 c
erg mooie en rustige bosrijke omgeving - toegang via 7 km lange verharde grindweg - kano's met zwemvesten te huur - mini-museum op terrein - supermarkt en centrum Bjelland 7 km ZO
Hellvik 4375 58.50809, 05.93605 c
plaats bij een erg vriendelijke stierenboer, waar je ook terecht kunt met je vragen - terrein is niet altijd perfect onderhouden - veel natuur en dichtbij de Rv 44 naar Egersund
Roldal 5760 59.83031, 06.81088 c
camperplaats bij de boer - minimuseum - grafheuvels op terrein - boot/kano verhuur - skicentrum - winkels/restaurant 1 km - centrum 1 km
Ulvik 5730 60.56601, 06.90826 c
rustige camping in mooi natuurgebied - houten buitenzwembad - overdekte picknickplaats met barbeque - touristische informatie over Ulvik en omgeving
Voss [Reppen] 5700 60.72583, 06.48972 s
aan de voet van rumoerige waterval - kiosk - Voss 12 km N
Briksdalbre 6792 61.66501, 6.81638 c
mooie plaats in schitterend natuurgebied - toegangsweg via Olden - druk in het hoogseizoen - restaurant & boetiek 100m - winkels 10 km - centrum 10 km
Eidsdal 6215 62.19551, 07.14037 c
mooi uitzicht - warme maaltijden - verse broodjes - winkels 5,8 km - centrum - 5,8 km
Runde 6096 62.40659, 05.61934 c
mooi gelegen aan de kust van Runde - kiosk met levensmiddelen - recreatieruimte
Ringebu [Frya] 2630 61.54945, 10.05721 c
rustige en schaduwrijke plaats - bij 2 of meer overnachtingen gratis fietsgebruik - NL eigenaren - supermarkt 4 km - centrum 4 km
Op 18 mei 2010 gekocht:
1100 DKK = € 156,99 1 kroon=14,3 Eurocent
1100 NOK = € 151,57 1 kroon=13,78 Eurocent
1350 SEK = € 150,04 1 kroon=11,11 Eurocent
kosten ING € 6,00
totaal € 464,60
Laatste keer deze pagina veranderd: 4-7-2010
Maak jouw eigen website met JouwWeb