Vakantie 2021

I.v.m. de Covid werd de grote vakantie weer uitgesteld tot volgend jaar (2022).

Om toch nog even een korte vakantie te hebben, reden we via Nederland, door België, door Noord-Frankrijk, en via België weer naar huis.

2-9-'21 do thuis naar Parking Mariendaal Beukenlaan Velp Noord-Brabant    51° 44' 49" N 5° 42' 45" E
Grave was vol!

3-9-'22 vr Beukenlaan Velp Dilsen-Stokkem Belgisch Limburg 51° 1' 28" N 5° 44' 57" E115
4-9-'23 za Dilsen-Stokkem Gileppe provincie Luik 50° 35' 15" N 5° 58' 11" E93 gelukt Gileppe

5-9-'21 zo Gileppe via Huldange en Recogne Saint-Hubert Belgisch Luxemburg 50° 1' 37" N 5° 22' 52" E157

Recogne D kerkhof 68075

6-9-'21 ma Saint-Hubert via Boussu-en-Fagne Barbaise Franse-Ardennes F105 N 49.67187 E 4.57727121 Fp cider

Carrière du Cimetière

7-9-'21 di Barbaise Beaumé hautes de France Aisne 78N 49.83753 E 4.1508143 Fp kaas Maroilles

8-9-'21 wo Beaumé Mecquignies hautes de France Nord 459N 50.27045 E 3.8053467 Fp geiten

9-9-'21 do Mecquignies Le Roeulx Belg. Provincie Antwerpen.50° 28' 17" N 4° 5' 22" E49 scheepslift

10-9-'21 vr Le Roeulx St. Katelijne-Waver. Provincie Antwerpen.51° 4' 6" N 4° 32' 12" E88
11-9-'21 za St. Katelijne-WaverRavels. Provincie Antwerpen.51° 24' 38" N 5° 0' 57" E60
12-9-'21 zo Vosselaar of Ravels Via Vleuten thuis NlNl

totaal  1043 Huldange (L): tanken

De eerste stop was gepland in Grave. Maar omdat de camperplaats met 2 campers al vol was, reden we door naar Velp (gemeente Grave) in Noord-Brabant. De camperplaats was op een parkeerterrein en we hadden, naast een paar andere campers, genoeg ruimte. Een wandeling door het dorp ging wel, maar naar het oude kerkje leek ons te ver.

  Velp

De volgende dag reden we door België naar Dilsen-Stokkem. Een cp aan de oude Maas. Op de eerste plek die we zagen stond al een camper. Vlak naast een sportveld aan de weg. Daarna zag ik dat de echte camperplaats wat verder lag. Er stonden al een paar campers. We maakte een mooie wandeling over een gebied met veel water. Er liepen wilde paarden en koeien rond. Na het beklimmen van een uitzichttoren hadden we een nog mooier zicht op het gebied. Tijdens een wandeling door het dorp viel ons op dat bij veel huizen een bos wilgentenen stond. Bij navraag bleek dat het dorp bekend stond om zijn vlechterijen.

 Dilsen_Stokkem

De volgende dag naar de cp bij de Barrage de Gileppe. We konden gelukkig nog een plek vinden. Er zijn maar 4 plaatsen en die zijn erg snel bezet. Misschien ook wel omdat er gratis electriciteit is. De stuwdam levert een beetje stroom. En dat wordt gebruikt door het restaurant, met de hoge uitkijktoren met liften en de camperplaats. We bekeken weer de klauteraars en besloten een wandeling te maken die "familiewandeling" genoemd werd. Het pad door het bos liep behoorlijk steil naar beneden. En daardoor was het moeilijk lopen. Ik merkte na een tijdje dat als ik een been wilde verzetten, het heel erg begon te trillen. Helaas was er nergens een mogelijkheid om zittend even te rusten. Het pad eindigde bij de verkeersweg en het leek wel of we de weg moesten vervolgen aan de overkant. Daar was een restaurant en gelukkig konden we de weg vragen. Eerst in het Frans maar even later ook in het Nederlands. Er bleek een weg omhoog te lopen die veel beter begaanbaar was. En dus stonden we even later bij de leeuw op de stuwdam. 

 Gileppe

De volgende dag vertrokken we richting Saint-Hubert. Met een omweggetje via Huldange in Luxemburg waar we gingen tanken. De prijs scheelde wel € 0,20 per liter. Daarna bezochten we een Duits oorlogskerkhof in Recogne, dat erg mooi werd onderhouden.  Er liggen zo'n 6807 Duitsers.

In Saint-Hubert was buiten het stadje een kleine cp waar al 2 campers stonden. Later zou er 1 vertrekken.  Er was gratis schoon water te tanken en vuil water te lozen, wat we dus deden. We wandelden heuvelaf naar het stadje, dat duidelijk met St. Hubert (jacht) te maken heeft. We bekeken een expositie in de kerk en kochten op de markt een stuk handgemaakte zeep voor onze kapster Margreet. Er liepen allerlei figuren rond in klederdracht, maar we vertrokken voordat we zagen wat ze gingen doen.

De volgende dag reden we via Boussu-en-Fagne naar Barbaise. Ik had iets gelezen over een groeve met fossielen in Boussu-en-Fagne, maar die konden we niet vinden. De grens met Frankrijk passeerden we, net als de grens met België, zonder controle. In Barbaise reden we het erf op van de cider-makerij. Het was even zoeken, maar we vonden de eigenaar en we kochten wat flesjes cider en een wijn gemaakt van paardenbloemen. Hij bood gratis electriciteit aan wat we dankbaar accepteerden. We konden op het grind aan de rand van het grasveld staan. Met een heel mooi uitzicht over de omgeving. Later op de middag kwam er een auto aanrijden die van de plaatselijke bakker bleek.We bestelden voor de volgende morgen croissantjes. Even later herinnerde ik mij dat we in de Franse lessen op de PC vaak Brioche hoorden. Een soort brood dat ook iets van cake weg had. Dus liep ik weer naar de bakker en probeerde in goed Frans het te bestellen. Hij had ook moeite met de taal, maar kon na inspreken op z'n telefoon mij wat laten horen in het Nederlands.

De volgende morgen zagen we het autootje van de bakker weer verschijnen, dus ik liep er naar toe. Een ander persoon dan gisteren overhandigde iemand uit een stacaravan op het terrein wat spullen en wilde daarna vertrekken. Dus vroeg ik hoe het met mijn bestelling zat. Die, zo bleek, zou later door iemand bij onze camper gebracht worden. Dat gebeurde ook, zonder in acht nemen van corona-maatregelen. De croissantjes waren lekker, maar de Brioche viel tegen en wat ook nog prijzig.

Daarna vertrokken we naar Béaume. We werden hartelijk welkom geheten door de eigenaar, die ons een plekje aanwees om te staan. Hij ging zelf aan het werk bij een heg die uit bramenstruiken bestond. Er hingen hele grote aan en hij nodigde ons uit ze te proeven. Heerlijk zoet.

Ik had gelezen dat er een kaasmakerij was en vroeg of we wat kaas konden kopen. Dat was de afdeling voor zijn vrouw, die even later met me meeliep naar de schuur. Daar ging een koelkast open en kocht ik een M  kaas, typisch voor de streek en wat eieren. De kaas zat in een fabrieksverpakking, dus niet ter plekke gemaakt. Ondanks dat de houdbaarheidsdatum verstreken was, smaakte de kaas nog goed. Vanwege de warme zon gingen we onze stoeltjes steeds verplaatsen naar een schaduwplekje en konden de eigenaar een paar oude landbouwwerktuigen zien opschilderen. 

De volgende morgen werd bij het vertrek gevraagd of ik iets in het bezoekersboek wilde schrijven. Dat ging zo goed als kwaad in het Frans en werd dus een kort stukje. Daarna werden we door de eigenaar uitgezwaaid.

De volgende stop was bij een geitenfarm in Mecquignies. Een dorp in  departement Nord. 

Toen we er kennelijk vlak bij waren stuurde TT ons een smal weggetje op. Met heel veel diepe gaten, zodat we stapvoets reden. Uiteindelijk kwamen we weer op een normale weg en stonden even later bij een paar huizen. Onderwg naar het adres zag ik nog een schuur met een grote hoop losgestort graan. Bij het huis stond een raam open en nadat ik had geroepen kwam er een dame naar me toe. Waarschijnlijk een werkster, die nadat ik had gevraagd of we met onze camper konden overnachten, per telefoon de eigenaar belde. Toen bleek dat we lid van FP waren kregen we toestemming. De dame ging ons voor en wees ons een plekje in het gras onder wat bomen. In de verte zagen we de stal van de geiten en dichterbij was de varkensstal. Daar buiten liepen een paar varkens en veel biggetjes. Er stonden ook een paar appelbomen en we gooiden een paar afgevallen appels naar de varkens. Die kauwden ze met smaak stuk en lieten wat kleinere stukjes voor de biggen liggen.

Wat later kwam de eigenaar met z'n auto langs en vroeg of we het melken van de geiten wilden zien. Mij leek dat wel leuk en ik liep wat later richten de geitenstal. Buiten stonden veel bakken met water waarin graan lag te weken. Even dacht ik aan een mouterij/brouwerij maar de eigenaar zei dat het varkensvoer was. Daarna reed hij met z'n auto het veld in en kwam wat later terug met een kudde geiten achter zich aan. Mooi gezicht, maar wel anders dan op het plaatje in de FP-gids, waar de geiten achter hem aankwamen terwijl hij lopend was. De hond werd gebruikt om een beetje te sturen.

Toen alle geiten binnen waren, maakte hij de melkstal klaar. De voederbakjes werden gevuld en even later ging een hek open en liepen de geiten naar hun plekjes. En terwijl ze gemolken werden konden ze hun voederbakjes leegeten.

 Ik vroeg of ik nog wat kaas kon kopen en hij zei dat hij z'n vrouw zou vragen.

De volgende morgen kocht ik wat kaasjes (zijn vrouw was niet langs geweest) en namen we afsheid.

Dan op weg naar Le Roeulx in België. Over soms erg slechte weggetjes kwamen we aan bij een kanaal. Op de parkeerplaats langs het water stonden al veel campers, maar er was nog plaats genoeg. Later op de middag en vroege avond kwamen er nog meer campers, zodat het aardig vol raakte

Op het water kwam zo nu en dan een boot langs. En niet ver achter ons was een botenlift die niet vaak meer gebruikt werd. De schippers konden het openen en dichten van de lift zelf regelen en het schip werd dan een aantal meters omhoog getild. Met alle liften bij elkaar, er waren ca. 7 liften, werd een hoogteverschil van zo'n 60 meter bereikt. Op het plaatje in de gids was de lift  's avonds verlicht, maar niet toen wij er stonden.

 Een wandeling door het bijgelegen dorp stelde weing voor.

De volgende morgen reden we naar Katelijne-Waver een stadje in de gemeente Antwerpen.   Vlak bij het gemeentehuis was een camperplaats. Er kon vuil water geloosd en schoon water tegen betaling worden ingenoemen. Ook stond er een automaat waarvan, na ingooien van wat geld, stroom kon worden verkregen. Ik gooide er geld in maar, ook na lang zoeken, werd er geen stroom geleverd. Bellen met het gemeentehuis hielp niet, omdat ze gingen sluiten.

We wandelden nog door het stadje waar een kermis werd opgebouwd.

De volgende morgen vertrokken we naar Ravels. Ook in de gemeente Antwerpen. Onderwg zagen we bordjes die naar de pyramide van Waterloo verwezen.

Daar bezochten we het museum met veel informatie over Napoleon en de slag bij Waterloo. Toen we alles gezien hadden wilden we terug naar de camper, maar moesten even wachten omdat het stortregende. Wat later konden we door een lichter buitje snel naar de camper gaan.

In Ravels bleek de camperplaats een deel van een grote parkeerplaats te zijn. Met een sportpark erbij en wat verder een restaurant. Maar nadat ik de kaart van het restaurant had opgehaald, besloten we de maaltijd zelf te bereiden. Een wandeling door het plaatsje stelde niet veel voor.

De volgende morgen reden we naar huis.

Totaal 1100 km gereden.